Ervaringsverhaal Linda, coördinator toegang en trajecten 

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. In deze aflevering komt Linda aan het woord. Zij is coördinator toegang en trajecten bij Kadera. 

Wie ben je en wat doe je bij Kadera?

Ik ben Linda, 40 jaar en ik ben 17 jaar werkzaam bij Kadera. Ik werk bij Kadera als coördinator toegang en trajecten. 

Waarom doe je dit werk? 

Ik ben als stagiaire begonnen bij Kadera. Ik kreeg na mijn jaarstage een contract aangeboden en na mijn afstuderen ben ik gebleven. Ik heb 16 jaar in de opvang gewerkt als casemanager en materieel dienstverlener. Ik heb dit met heel veel toewijding en plezier gedaan. Huiselijk geweld is echt een specialisme en dit past bij mij. In alle ogenschijnlijke onmogelijkheden en in (soms kritieke) veiligheidssituaties toch naar de mogelijkheden op zoek gaan en daarbinnen het verschil proberen te maken, dat drijft me. Na 16 jaar werd het voor mij tijd om iets anders en nieuws te gaan doen, het liefst binnen Kadera. Ik heb gesolliciteerd op de (interne) vacature bij team T&T en ik ben in februari dit jaar gestart. Ik heb gevonden wat ik zocht! Een hele nieuwe uitdaging binnen onze ‘tak’ in de aanpak huiselijk geweld. Het grootste verschil is dat ik mij nu vooral bezig houd met huiselijk geweld zaken die nog niet in veiligheid zijn gebracht en veel in de keten samenwerk. Het is heel erg leuk en mijn ervaring uit de opvang komt erg van pas! 

Daarnaast zet ik mij al jaren in voor de aanpak van huiselijk geweld binnen Caribisch Nederland. Ik ondersteun de vrouwenopvang op Bonaire die ik ook heb geholpen bij de oprichting en momenteel ondersteun ik de eilanden Saba en Sint Eustatius bij het opzetten van een eigen vrouwenopvang. Heel leuk en uitdagend.

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera? 
Mensen die door samenloop van omstandigheden in een onveilige situatie verkeren of hebben verkeerd. Het zijn mensen die zo dapper zijn om om hulp te vragen en hulp te aanvaarden. Daar moet je je kwetsbaar voor opstellen en daar heb ik enorm veel bewondering voor. Het zijn mensen uit alle lagen van de bevolking met uiteenlopende culturele achtergronden. Het kan je buurman zijn, of de mevrouw die op de bus zit te wachten, de lerares van je kind of de maaltijdbezorger. Er is meer dat je niet weet van mensen dan wel…

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom? 
Mijn allereerste client uit mijn stage omdat zij en haar kinderen ‘mijn’ eerste client waren. Ik denk nog steeds aan haar, hoe zou het met haar gaan? 

Wat is er moeilijk aan je werk? 
Ik vind het moeilijk als slachtoffers niet geholpen willen worden en daardoor steeds weer opnieuw in beeld komen. Je komt dan in een vicieuze cirkel terecht samen met andere betrokken ketenpartners. Zeker als er kinderen zijn dan gun je hen een veilige leefomgeving. Mijn norm van ‘normaal’ is niet altijd de ander zijn norm. Dat vind ik soms lastig. 

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen?
Ik hoop dat de cliënten zich veilig en gesteund voelen. Volgens mij is veiligheid en niet alleen in het leven staan een basisbehoefte. 

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld? 
Je voelt diep van binnen wat oke is en wat niet oke is. Als je voelt dat het niet oke is, zoek dan een luisterend oor; iemand die je kan steunen. Praten betekent niet gelijk weggaan uit de situatie of controleverlies. Er over praten is een eerste stap en gun jezelf kleine stappen in het moeilijke proces van huiselijk geweld. 

Ervaringsverhaal Florien, ambulant hulpverlener bij Kadera in Zwolle 

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. In deze aflevering komt Florien aan het woord, zij is ambulant hulpverlener in Zwolle. 

Wie ben je en wat doe je bij Kadera? 

Ik ben Florien, ik ben 24 jaar en werk nu ongeveer een halfjaar bij Kadera, bij het ambulante team in Zwolle. 

Waarom doe je dit werk?

Ik ben zelf vroeger cliënt geweest bij Kadera en wilde graag mijn ervaringen inzetten om anderen in soortgelijke posities te helpen.

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera?

Mensen die ongelooflijk sterk zijn, maar het zelf soms nog niet doorhebben. Ze kunnen in hun kracht gezet worden, of ze moeten een lichtpuntje van hoop leren zien waardoor ze macht over hun leven kunnen terugkijken en kunnen zien hoe sterk ze daadwerkelijk zijn.

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom?

Een cliënt die wilde scheiden maar niet wist hoe. Zij was enorm sterk maar had gewoon niet de handvatten om door te zetten. Doordat wij die konden bieden, is zij enorm gegroeid en heeft ze haar eigen stem teruggekregen.

Wat is er moeilijk aan je werk?

Je hoort verschrikkelijke verhalen betreffende wat mensen meemaken en het is noodzakelijk voor jezelf om dit los te kunnen laten zodra je thuis bent. Dat kan best lastig zijn.

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen?

Hun eigen stem en kracht terugvinden.

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld?

Er is altijd hoop, er is altijd een lichtpuntje en je bent niet alleen.

Ervaringsverhalen medewerkers

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. In deze aflevering komt Jara aan het woord. Zij is leerling maatschappelijke zorg specifieke doelgroepen en werkt bij Kadera als casemanager onder supervisie.

Wie ben je?

Mijn naam is Jara. Ik ben 31 jaar en ben nu 2 jaar bij Kadera werkzaam in de opvang in Enschede.

Wat voor werk doe je bij Kadera?

Ik ben leerling Maatschappelijke zorg specifieke doelgroepen. Ik ben casemanager onder supervisie. Daarnaast maak ik met veel cliënten een schadefondsclaim en dien ik deze samen met de client in bij het Schadefonds Geweldsdelicten. Ook organiseer ik de Beautyavond in de opvang in Enschede op woensdagavond. Hierin bied ik speciale schoonheidsbehandelingen aan zoals bijvoorbeeld wimper lifting.

Waarom doe je dit werk?

Ik hoop dat ik met mijn ervaring als slachtoffer van huiselijk geweld, hoop kan bieden aan lotgenoten die in een situatie zitten die lijkt op wat ik zelf heb meegemaakt. Ik volg daarvoor de opleidingen MBO 4 Maatschappelijke Doelgroepen en HBO Social work.

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera?

Cliënten hebben vaak een zorgend karakter. Het zijn vooral personen die moeite hebben met zichzelf op nummer één te zetten. Het is een kwetsbare doelgroep. Er zit altijd een verhaal achter elke client die bij Kadera komt. Sommigen zijn verbaal sterk en sommigen wat minder. Het is van belang dat er altijd gekeken wordt naar elk specifiek persoon. En het verhaal dat deze persoon meebrengt naar de opvang.

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom?

Ik denk mijn eigen situatie.

Ik ben in 2019 in de opvang van Kadera terechtgekomen als client met mijn twee zonen. De jongste was net 5 weken oud en de oudste tweeënhalf. Ik ben in totaal ander halfjaar bij Kadera woonachtig geweest. Ik heb hier ontzettend hard aan mezelf gewerkt. Mijn zelfvertrouwen was 0,0. Ik heb een zeer bewogen jeugd gehad waarin ik vroegtijdig op 13 jarige leeftijd uithuisgeplaatst ben. Ik heb in verschillende instellingen gezeten tot aan mijn 18de. Ik heb alleen mijn vmbo kader diploma op de internaatschool gehaald. Hierna heb ik geen opleiding meer afgemaakt.

Ik heb door middel van gesprekken met mijn Casemanager en Kinderhulpverlener onderzocht wie ik nu werkelijk ben en wat ik wilde bereiken in mijn leven. Eén ding wist ik heel zeker: Ik wou dit zelfdestructieve leven niet meer. Ik zocht voornamelijk de veiligheid in de onveiligheid omdat ik dit gewend was van uit mijn jeugd. Ik was destijds bijna 30. Ik vond dat het nu tijd was om voor eens en altijd de cirkel te doorbreken. Samen met mijn hulpverleners hebben we gekeken of het mogelijk zou zijn om een opleiding te gaan volgen. Dit omdat ik de capaciteiten zou hebben. Ik was zelf nog niet helemaal overtuigd… Wel wist ik dat ik de kans met twee handen aan zou gaan pakken. Er was een handjevol mensen die ik overtuigd had van mijn capaciteiten in mijn periode dat ik bij Kadera verbleef. Uiteindelijk lukte het om bij Kadera als leerling te beginnen aan mijn BBL traject. Inmiddels zit ik in mijn laatste jaar van het MBO 4. Na het eerste jaar van deze MBO studie wist ik eigenlijk al wel dat ik door zou gaan studeren. Afgelopen donderdag heb ik een studie advies gesprek gehad bij het Saxion. In februari 2024 kan ik instromen bij deeltijdopleiding HBO Social Work. Deze mag ik ook bij Kadera blijven uitvoeren. Ik ben ontzettend ontwikkeld in de tijd dat ik nu als leerling werkzaam ben bij Kadera. In het begin was ik ontzettend onzeker en was ik vooral bezig om mijn plek te vinden in deze voor mij nieuwe wereld. Ik werk met ontzettend veel mooie mensen bij Kadera die mij ondersteunen om een echte professional te worden. Kadera heeft mij de kans gegeven om mijn leven in positieve zin te veranderen. Ik ben zeer dankbaar voor deze kans. En kan met trots zeggen dat ik deze met twee handen heb aangepakt!

Wat is er moeilijk aan je werk?

Wat ik moeilijk/pijnlijk vind is dat af en toe cliënten weer terugvallen in hun oude patronen. Soms komen mensen na opname bij Kadera alsnog weer in een ongezonde relatie terecht.

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen?

Ik hoop de cliënten in hun kracht te kunnen zetten. Door middel van ondersteuning, begrip en hoop. Ik hoop een positief effect te kunnen hebben op het leven van mijn client zodat deze in de toekomst het beste uit zich zelf kunnen halen.

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld?

Waar een wil is, is een weg. Probeer je aangeleerde overlevingspatronen te doorbreken. Zet je zelf op nummer één.  Luister naar je gevoel. Herpak je zelf en richt je op een veilige toekomst.

Ervaringsverhaal Jeroen

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. In deze aflevering komt Jeroen aan het woord. Hij is directeur-bestuurder bij  Kadera.

Wie ben je en wat doe je?
Mijn naam is Jeroen Traas en ik ben sinds mei 2020 werkzaam voor Kadera in de rol van directeur-bestuurder.

Wat voor werk doe je bij Kadera?

Als directeur-bestuurder ben ik verantwoordelijk voor de organisatie als geheel. Ik mag bijdragen aan zowel de interne besturing van Kadera als ook aan de ontwikkeling van Kadera als organisatie in de samenwerking met ketenpartners op lokaal, regionaal en nationaal niveau. Uiteindelijk allemaal om zo goed mogelijk werk te maken van onze missie: en dat is het bijdragen aan veiligheid in relaties.

Waarom doe je dit werk?

Ik doe dit werk omdat ik het een eer vind om vanuit deze rol te mogen bijdragen aan het helpen van mensen die buiten hun schuld om in de problemen zijn geraakt. Huiselijk geweld is erg ontwrichtend en beperkt mensen fors in hun dagelijks functioneren. Daarnaast weten we dat de effecten van het meemaken van huiselijk geweld ook zeer langdurig kunnen optreden en van invloed kunnen zijn van generatie op generatie. Ik hoop te kunnen bijdragen aan het voorkomen van deze zogenaamde intergenerationele overdracht.

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera?

De cliënten van Kadera zijn mensen zoals jij en ik. Zij zijn er van alle leeftijden en uit alle lagen van de bevolking. Ze komen zowel uit de steden als uit de dorpen op het plateland en ze hebben één ding gemeen, namelijk dat zij om welke reden dan ook in een situatie zijn beland waarin zij niet meer veilig zijn bij sommige mensen uit hun directe omgeving en hulp nodig hebben om die veiligheid weer te terug te vinden.

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom?

Ik heb in de afgelopen jaren diverse ervaringsverhalen van cliënten en oud-cliënten gehoord die allemaal erg aangrijpend zijn vanwege de onveiligheid die zij hebben meegemaakt. Maar het mooie is dat veel van de mensen die ik heb gesproken zich met hulp van Kadera weer uit deze situatie hebben weten te ontworstelen en nu weer een ‘gewoon’ leven leiden en perspectief zien. Sommigen zijn zelfs actief geworden als hulpverlener, coach, bedrijfseigenaar of politicus en dragen vanuit die rollen bij aan het helpen van anderen die in dezelfde situatie zijn beland als zij ooit zaten.

Wat is er moeilijk aan je werk?

Soms zijn er cliënten in de opvang die door hun gedrag naar anderen voor onveiligheid zorgen. Denk daarbij bijvoorbeeld aan middelenmisbruik, agressie of het zich niet houden aan veiligheidsvoorschriften. Natuurlijk proberen we deze situaties in te zetten als leer- of ontwikkeldoel voor de betreffende cliënten maar als zij daar nog niet aan toe zijn of ondanks herhaalde inspanningen en waarschuwingen van onze hulpverleners toch blijven zorgen voor onveilige situaties dan moeten we hen helaas laten vertrekken om de veiligheid te herstellen.

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen?

Ik hoop dat onze cliënten met onze hulp in staat zijn om voor zichzelf en hun kinderen  een leven op te bouwen zonder geweld.

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld?

Zoek hulp. Doorbreek het patroon. Er is hoop en perspectief!

Ervaringsverhaal van een hulpverlener in de opvang van Zwolle

Wil je iets over jezelf vertellen?

Ik ben Lianne en ik werk als hulpverlener op de crisisopvang en op intensieve zorg en begeleid wonen intern in de opvang bij Kadera in Zwolle.

Wat voor werk doe je bij Kadera?

Ik begeleid als hulpverlener vrouwen die vanuit een crisissituatie opgenomen worden in de opvang bij Kadera. Soms komen vrouwen alleen, soms brengen zij hun kind(eren) mee. Ik werk vroege en late diensten en één weekend per maand ben ik aanwezig als hulpverlener voor alle cliënten (en kinderen) die in de opvang verblijven. Hierbij komt, naast de individuele begeleiding die ik bied, een aanbodgericht groepswerk waarin we bepaalde thema’s bespreken met cliënten in groepsverband.

Het is een veelzijdige functie met veel afwisseling. Het is hollen of stilstaan, praktische regelzaken met/voor cliënten oppakken en contacten leggen met andere betrokken instanties bij een client(-systeem).

Vanuit mijn rol als hulpverlener werk ik ook samen met materieel dienstverleners en kinderhulpverleners, groepswerkers, de psycholoog en Team Toegang die plaatsingen in de opvang indiceren en waarmee ik samenwerk voor interne of externe passende doorstroom. Zo staan wij samen om een client heen en stellen we middels een actieplan de doelen op waaraan een client wil werken.

Ik monitor vanaf binnenkomst in de opvang de risicofactoren en ik maak afspraken met de client over veiligheid. Ik werk vanuit de methodiek Krachtwerk met de client, waarin ik samen met diegene alle leefgebieden bespreek om weer richting te kunnen geven aan het leven na ervaring(en) met huiselijk geweld. Ook werken we systeemgericht. En dit alles met als doel om een client weer tot herstel te brengen en om te investeren in duurzame hulpverlening.

Waarom doe je dit werk?

Mijn hart gaat uit naar vrouwen die geweld hebben meegemaakt in hun leven en die de stap nemen om hulp te vragen bij Kadera. Ik vind het geweldig mooi en dankbaar werk om in een crisis in iemands leven te mogen stappen. Heel bijzonder om mee te lopen in iemands proces en samen de (on)veiligheid in kaart te brengen en om diegene inzicht en handvatten te geven in zaken die aandacht nodig hebben voor haarzelf als mens; maar ook haar systeem als ze is/zijn vastgelopen. Stap 1 is de client leren kennen; in al haar kwetsbaarheid maar zeker ook in de krachten en mogelijkheden die diegene bezit. Echter zie ik ook geregeld dat de krachten verloren zijn gegaan onder moeite en pijn, vanwege huiselijk geweld. Ik zie het telkens opnieuw als een kans om hierin met de client samen de puzzel te leggen om alle verwarrende stukjes weer op orde te krijgen met haar en voor haar toekomst.

Ook het systeemgericht werken heeft mijn hart; omdat ik door deze manier van werken steeds meer ervaar dat het heel belangrijk is om niet alleen de client die bij Kadera komt, maar ook belangrijke personen in haar leven te horen en te begeleiden. Niet door aan waarheidsbevinding te doen, maar door te proberen aan te voelen en te inventariseren welke dynamieken er spelen in relaties tussen mensen, om te zien wat er soms juist niet gezegd wordt en om dit tastbaar te maken. En daarnaast om zaken die moeilijk en kwetsbaar zijn juist bespreekbaar te maken. Het is vaak niet gemakkelijk om deze pijnpunten te bespreken. Maar er is altijd een wisselwerking in een systeem, dus ook tussen partners in een relatie waarin huiselijk geweld heeft gespeeld. Ik vind het geweldig om te zien als het gesprek onderling met de client en diens betrokkenen hierover kan gaan. In veel gevallen draagt dit bij aan het vergroten van de veiligheid. Ook zie ik hierin dat vanuit de wisselwerking tussen partners het niet alleen een vrouw is die zich (soms) onveilig voelt, maar dat dit ook een de partner kan zijn die soms (te)veel accepteert van de ander en niet altijd goed zijn/haar grenzen (meer) kan aangeven in de relatie. En om van hieruit dan te inventariseren wat ieder nodig heeft om te kunnen komen tot herstel als mens; in welke rol dan ook. De rol van partner, de ouder- en kindrol, of anderszins.

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera?

De cliënten en hun (culturele) achtergronden zijn heel divers; uit allerlei landen naar Nederland gekomen, maar ook vanuit alle uithoeken binnen Nederland of vanuit onze eigen regio naar onze opvang gekomen. Zij hebben om verschillende redenen huis en haard achter moeten laten vanwege onveiligheid uit hun netwerk. Het zijn soms mensen die kampen met verslaving(verleden), een beperking in welke zin dan ook, of ze hebben als kind al mishandeling meegemaakt en zijn (mogelijk) in een relatie van geweld beland vanuit deze kwetsbaarheid. Vaak zijn mensen vastgelopen en angstig en willen zij sterker worden en zichzelf terugvinden. Meestal zijn ze gemotiveerd om een stabiele en veilige nieuwe toekomst op te bouwen en dankbaar dat ze via de opvang van Kadera een nieuwe start kunnen maken.

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom?

Er zijn meerdere cliënten met hun situaties me bijgebleven. Wat ik vaak gezien heb is dat angstige verlegen personen zichzelf weer herpakken en de lichtpuntjes weer kunnen gaan zien tijdens hun proces en dat zij de toekomst weer rooskleurig kunnen gaan zien en dat dit hoop geeft voor anderen die net in de opvang komen en nog aan de start staan. Wat me ook telkens weer raakt is om getuige te zijn van de groei die veel cliënten doormaken met behulp van individueel aanbod in de begeleiding, maar ook door het groepsaanbod van de trainingen van Weerbaarheid en Bijzonder geweldig. Daarbij krijgen zij inzicht in het aangeven van grenzen, leren ze over de spiraal van geweld en hun eigen kwetsbaarheden en leren ze om de kans op herhaling van huiselijk geweld in de toekomst te verkleinen dan wel voorkomen. En dat zij hiermee ook voor hun kind(eren) dit patroon wat soms al in meerdere generaties speelt leren doorbreken.

Wat is er moeilijk aan je werk?

Het moeilijke is tegelijkertijd ook onze uitdaging in ons werk en dat is wanneer cliënten (nog) niet helemaal bereid zijn om de hulp te aanvaarden vanuit Kadera om tot gedragsverandering te komen en om keuzes te maken in het belang van hun eigen veiligheid en die van hun kind(eren).

Het voordeel van verblijven in een opvang is voor cliënten dat zij met lotgenoten in groepsverband leven en hierdoor herkenning vinden bij elkaar, maar de uitdaging is om ervoor te waken dat cliënten elkaar ook op negatieve manieren kunnen beïnvloeden in hun kwetsbaarheden en zij elkaar ook kunnen meetrekken in destructieve patronen. Verblijf in de opvang biedt hiermee ook al veel oefensituaties voor cliënten om eigen kwetsbaarheid, kracht, eigen regie en grenzen te kunnen herkennen. Hier liggen tegelijkertijd ook weer kansen voor ons als hulpverleners om hierover in gesprek te gaan en de motivatie aan te boren om cliënten verder te brengen in hun proces en de samenwerking te blijven zoeken. Ook al is een client vermijdend in contact, de nabijheid en veiligheid blijven we als hulpverleners bieden binnen de gestelde kaders en mogelijkheden van de opvang.

Soms vind ik het moeilijk om te beseffen dat er zoveel leed is en dat zoveel mensen elkaar beschadigen vanuit hun eigen last die zij meedragen vanuit hun opvoeding/ verleden.

Het huiselijk geweld stopt niet vanzelf, dus elke client die de stap maakt voor hulp binnen of buiten de (jonge moeders/mannen) opvang, of vanuit hun thuissituatie middels ons ambulante hulpverleningsaanbod is een held(in).

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen?

Ik hoop dat cliënten hun eigen lasten vanuit hun verleden/het heden gaan onderzoeken en inzicht krijgen in hoe het huiselijk geweld tot stand is gekomen. Dat zij kunnen inzien wat ook hierin hun eigen aandeel is (geweest) en kunnen komen tot herstel en voorkomen van huiselijk geweld in de toekomst.

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld?

Wat ben je dapper als je erkent dat je zelf niet verder kunt en dat je hulp nodig hebt. Ik nodig je uit om deze stap te zetten en de telefoon te pakken om contact op te nemen met Kadera. En waar je niet in de gelegenheid bent om zelf de telefoon te pakken is er ook de mogelijkheid om op een discrete manier om hulp te vragen; maak het gebaar van je duim in de binnenkant van je hand leggen en je andere 4 vingers hierover heen doen naar beneden gevouwen; zodat iemand je kan helpen de stap naar hulp te maken.

Je hoeft het niet alleen te doen. Stap die drempel over en gun je zelf het beste want dat verdien je!

Ervaringsverhaal van een casemanager

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. In deze aflevering komt Rozan aan het woord. Zij is casemanager bij Kadera. 

Wie ben je en wat doe je bij Kadera?
Ik ben Rozan en ik ben geboren in 1995. Ik ben gestart bij Kadera als stagiaire kinderhulpverlening, vervolgens kreeg ik een invalcontract en uiteindelijk als casemanager aan de slag gegaan. Nu maak ik drukke tijden nog wel eens een uitstapje  als kinderhulpverlener.

Waarom doe je dit werk? 
Omdat het prachtig werk is. Ik vind dat iedereen een veilig omgeving verdient. Het is bijzonder om met iemand een stuk mee te lopen, iemand nieuwe inzichten te geven, angsten te overwinnen en het zelfvertrouwen te laten groeien. Wat ik heel leuk vind aan het werk is systeemgericht werken en groepswerk aanbieden (Bijzonder Geweldig, Weerbaarheidstraining, Crisiskit). 

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera? 
Mensen die een veilige plek nodig hebben. Verder is juist de diversiteit zo leuk! We werken met alle leeftijden, culturen en geslachten. 

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom? 
Dit zijn eigenlijk meerdere dingen. Bijvoorbeeld alle ‘eerste keren’ uit mijn stage, zoals mijn eerste systeemgesprek en eerste cliënten. 

Maar in principe onthoud ik veruit de meeste cliënten en ben ik nieuwsgierig hoe het na enkele jaren gaat, ook al horen we dat natuurlijk meestal niet. 

Wat is er moeilijk aan je werk? 
Dat je tegen veel dingen aan loopt waar je geen invloed op hebt, zoals wachttijden voor behandeling, te kort aan woningen waarnaar cliënten kunnen uitstromen, et cetera. Veelal lopen dingen vast op geld, dat is wel eens moeilijk. 

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen? 
Ik hoop dat cliënten een gezonde relatie met zichzelf kunnen aangaan, beseffen dat ze zelf belangrijk zijn en met deze gedachte keuzes gaan maken. Dat het zelfvertrouwen groeit en dat ze in de toekomst geen huiselijk geweld meer meemaken. 

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld? 
Dat je heel dapper bent! Het is nooit te laat om voor jezelf te kiezen en jezelf (en je kinderen) in veiligheid te brengen. En je bent niet alleen. 

Ervaringen van een vrijwilliger bij Kadera

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. Deze keer het verhaal van Dennis, vrijwilliger bij Kadera. 

Waarom ben je vrijwilligerswerk bij Kadera gaan doen? 

Ik ben mij aan het oriënteren op een baan en een opleiding in de zorg. 

Wat voor vrijwilligerswerk heb je gedaan?

Ik heb fiets- en computerles gegeven aan cliënten, heb een client geholpen bij verhuizen en met klussen en ik ben een maatje geweest van kinderen in de opvang. Ook heb ik geholpen met het organiseren van een tieneractiviteit. 

Wat is een leuke ervaring die je zou willen delen? 

Na de fietsles brachten cliënten vaak zelf gemaakte heerlijke hapjes mee uit eigen land en gingen we gezellig koffie drinken. Twee jaar geleden zijn we met alle cliënten en kinderen na een pretpark geweest. Dat was geweldig en een hele bijzondere ervaring. 

Is het ook wel eens lastig om vrijwilliger te zijn? 

Lastige momenten zijn afscheid nemen van cliënten. Soms weet je van te voren wanneer het eindigt maar het kan ook heel onverwachts zijn. Het hoort erbij, maar het is niet leuk om afscheid te nemen. 

Wat zou je mensen die overwegen om zich als vrijwilliger aan te melden, willen meegeven? 

Dat het heel belangrijk is om je aan de afspraken te houden die je maakt met de cliënten. Ze hechten daar heel veel waarde aan. Ook geduld hebben is heel belangrijk. Het duurt soms even voordat ze wat losser worden en dat je elkaar leert kennen. Een positieve houding hebben en leuke dingen doen met de cliënten. Zorg ervoor dat je niet teveel eet wanneer je afspreekt want de cliënten maken vaak wat lekkers en eten afwijzen word niet geaccepteerd ?

Ervaringen van een casemanager van Kadera

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger.

Wat voor werk doe je bij Kadera?

Ik ben Henrieke, 24 jaar oud en ik werk nu 4 jaar (2020) bij Kadera. Ik ben Casemanager bij Kadera. Dat betekent dat ik cliënten begeleid naar een veilige, zelfstandige toekomst zonder huiselijk geweld.

Waarom doe je dit werk?

Het is mijn passie om mensen te helpen en in hun kracht te zetten. Ik vind het heel waardevol om mijn inzichten/kennis in te zetten bij vrouwen die het op dat moment heel goed kunnen gebruiken. Ik help graag mensen door oprecht naar ze te luisteren en samen te werken aan de door hun opgestelde doelen. Daarnaast is het prachtig om het veranderingsproces te zien waar cliënten doorheengaan. Soms herken je een vrouw bijna niet meer van hoe ze waren toen ze in de opvang binnenkwamen en hoe ze zijn bij het vertrek uit de opvang. Ik hoop in mijn werk dat ik een stukje liefde mag uitdragen naar de cliënten die ik begeleid.

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera?

Het zijn stuk voor stuk hele waardevolle mensen die het meer dan waard zijn om zich geliefd en gerespecteerd te voelen.

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom?

Mijn allereerste cliënt die ik ging begeleiden is mij het allerbeste bijgebleven. Zij was een jonge vrouw uit Angola, meegesmokkeld naar Nederland om hier gedwongen in de prostitutie te werken. Ze was ontsnapt uit het huis waar zij vast gehouden werd en is letterlijk op de vlucht geslagen in een voor haar onbekende stad. Zij kwam binnen in de opvang als een hele angstige, teruggetrokken vrouw die geen letter Nederlands kon spreken. En zij verliet ruim 1,5 jaar later de opvang als een zelfstandige, zelfverzekerde en vrije vrouw met een goede beheersing van de Nederlandse taal. Ik zal haar doorzettingsvermogen, humor, levenslust en kracht nooit meer vergeten.

Wat is er moeilijk aan je werk?

Het moeilijke aan mijn werk is om soms te aanschouwen dat cliënten toch teruggaan naar de onveilige situatie waar zij uit komen. Ook kan het soms lastig zijn om het verdriet en de pijn te zien waar de cliënten mee te maken hebben. Maar desalniettemin is het mooiste wat er is zien hoe vrouwen met hun pijn omgaan en wat voor veranderingsproces ze doormaken in de opvang.

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen?

Ik hoop dat de cliënten tot rust mogen komen en goede beslissingen kunnen maken voor een veiligere toekomst in de periode dat ze hier zijn.

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld?

Je bent waardevol en geliefd. Je verdient het om met respect en liefde behandeld te worden. Kom voor jezelf op en neem de stap om te breken met onveilige/slechte relaties. Negeer de rode vlaggen niet en praat andermans gedrag niet goed. Het is geen gezonde situatie waar je je in bevindt en het is tijd om voor je eigen veiligheid te kiezen. Houd vol en bouw een leven op waar je gelukkig van wordt!

Ervaringen van een kinderhulpverlener in de opvang in Zwolle

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger.

Wat voor werk doe je bij Kadera?
Ik ben Danielle Rijksen, ben 43 jaar en ben al 22 jaar kinderhulpverlener bij Kadera.
De functie kinderhulpverlener is in al die jaren enorm veranderd en heeft vele ontwikkelingen doorgemaakt. Van alleen crèche en activiteiten en gesprekken met kinderen, naar het begeleiden van het hele systeem aan de hand van methodieken die speciaal zijn ontwikkeld voor cliënten en kinderen in de opvang. Mijn werk is erg afwisselend en bestaat uit gesprekken met kinderen, groepsgesprekken met kinderen en gesprekken met vader en moeder individueel en systeemgesprekken. Geen dag is hetzelfde.

Waarom doe je dit werk?
Het werk doe ik omdat ik graag met mensen werk. En ik ben kinderhulpverlener omdat ik werken met kinderen geweldig vind, kinderen zijn zo eerlijk en oprecht, daar kan ik enorm van genieten.
We werken met het hele systeem; moeder, vader, kinderen of familie en we zetten samen met hen stappen naar een toekomst zonder geweld. Dat maakt het werk leuk en uitdagend. In het werk kom je in aanraking met verschillende culturen waardoor je van elkaar leert.

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera?
Mensen die de stap hebben gezet om hun leven anders in te richten. En hulp hebben gezocht en de stap hebben gezet naar een leven zonder geweld. Mensen die verschillende culturen en verschillende normen en waarden hebben. Maar ook mensen die de stap hebben gezet om een leven zonder geweld te willen en de regie over hun eigen leven weer nemen.

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom?
In al die jaren zijn er veel verschillende cliënten en me situaties bijgebleven. Hele leuke maar ook trieste verhalen. Vooral als cliënten langer verblijven bij Kadera maak je veel mee met de cliënt. Één systeem vergeet ik nooit meer. Dat was een cliënte met vier kinderen, toen werkten we nog niet systeemgericht en hebben we zelf de omgangsregeling opgezet met de vader. In de auto met vier kinderen op weg naar vader die zijn kinderen al 10 maanden niet had gezien. Een emotionele ontmoeting voor vader maar ook voor mij. Prachtig moment. Deze cliënt zou ook met haar kinderen terug moeten naar land van herkomst. Een lange procedure van afwijzing en weer aanvechten was het gevolg. Waarna de IND uiteindelijk zei dat de moeder terug moest naar het land van herkomst met de oudste twee kinderen. De twee jongste kinderen die in Nederland geboren waren konden dan bij vader blijven. Na lang procederen kreeg ze na jaren te horen dat ze in Nederland mocht blijven met al haar kinderen. Dit was een supermoment wat je dan samen met de cliënt stap voor stap hebt meegemaakt.

Wat is er moeilijk aan je werk?
Ik vind niet zo gauw iets moeilijk aan mijn werk. Je doet het niet alleen maar als team met je collega’s en de cliënt. En als er iets moeilijks op mijn pad komt probeer ik daar weer de uitdaging in te zien.

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen?
Ik hoop dat de cliënten waar ik mee samenwerk een stap zetten naar een betere toekomst voor henzelf en/of voor hun kinderen. En als er kinderen zijn dat ze samen als ouders in het belang van hun kinderen gaan denken en de keuzes maken als ouders. Ook al zijn dat kleine stapjes die ze zetten. Elk stapje is er één en dat ze gaan voor een toekomst zonder geweld voor henzelf en/of voor hun kinderen. Maar ook als ze samen verder willen als partners om dan samen stappen te zetten hoe dit kan zonder geweld.

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld?
Schaam je niet om hulp te zoeken. Zoek hulp je hoeft het niet alleen te doen. De stap lijkt groot om weg te gaan uit de situatie maar uiteindelijk zet je een stap voor jezelf en/of je kinderen naar de toekomst.

Ervaringen van een medewerker ambulante hulpverlening

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger.

Wat voor werk doe je bij Kadera?

Ik ben Helen, 59 jaar. Ik werk sinds 2017 voor Kadera, toen de ambulante hulpverlening bij Kadera startte. Daarvoor heb ik ambulante hulp gegeven via andere instellingen.

Ik help onze cliënten in de thuissituatie, zodat het huiselijk geweld stopt voor de volwassenen en zeker ook voor de kinderen. De bedoeling is dat we alle gezinsleden sterker maken en dat ze weten wat huiselijk geweld inhoudt. Als je in een bepaalde situatie zit, vind je huiselijk geweld misschien heel gewoon. Onze cliënten komen erachter dat het niet gewoon is en dat is soms schrikken. We leren ze dat ruzie maken mag. De manier waarop, bespreken we als een onderwerp van gesprekken.

Waarom doe je dit werk?

Mijn ervaring in dit werk is dat niemand huiselijk geweld wil. Pleger én slachtoffers niet. Samen met het gezin/slachtoffer, kan ik helpen om dit te stoppen. Mensen weten eigenlijk heel goed hoe het anders kan. Alleen is het lastig om de draai te maken naar een andere manier van met elkaar praten. Ik word altijd heel blij als het lukt die draai te maken. Dan is het tijd voor een feestje! Wat het werk ook bijzonder maakt is het feit dat we vaak lachen met elkaar, naast de tranen die er vloeien.

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera?

Onze cliënten zijn mensen die in een situatie zitten die ze willen veranderen. Ze zijn eigenlijk heel sterk en hebben lef. Tegelijkertijd is dat ook heel spannend en eng. Want wat komt er daarna? Zoals eerder gezegd, de situatie was heel gewoon en je wist niet beter. Wat als het ‘gewoon’ weg is? Wat hou je over? Misschien wel een beter zelfbeeld? Weet je hoe je op een andere manier ruzie kan maken en bijleggen, waardoor jij en je eventuele kinderen zich gelukkiger voelen? Een partner die jou respecteert en waardeert zoals je bent (geworden)? Meedoen in de maatschappij en je eigen leven leiden? Je kinderen beter in hun vel? Uitdagingen te over.

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom?

Al mijn cliënten blijven mij bij omdat elke situatie uniek is. Tegelijkertijd heb ik er ook eentje gehad die na een jarenlang huwelijk van misbruik uiteindelijk de stap heeft durven maken om uit dit huwelijk te stappen. Nee, heeft durven zeggen. Grenzen heeft getrokken. Zich nu heeft opgewerkt naar een zelfstandig persoon die net een eigen huis heeft gekocht. Zoiets is altijd reden voor een extra feestje. Maar eerlijk is eerlijk: elke cliënt die zich loswerkt uit het huiselijk geweld is een feestje waard. Ook die ene van dik 70 jaar die de laatste jaren nog gelukkig wil zijn en die weg durft af te leggen. Hoe moeilijk soms ook. De veerkracht van de cliënten om weer op te staan en verder te gaan met hun leven, daar kan ik enorm veel respect voor hebben.

Wat is er moeilijk aan je werk?

Duidelijk maken dat huiselijk geweld een zaak is van twee mensen. Om het te stoppen moet je (samen) het patroon doorbreken waarin je zit. Het ‘gewone’ ongewoon gaan vinden. Nieuwe afspraken maken en, als het haalbaar is, er samen voor gaan. Houden aan de afspraken en elkaars grenzen respecteren. Met nieuwe ogen naar elkaar gaan kijken. Als dit gelukt is kan je blij zijn met elkaar. Soms duurt het wat langer dan iedereen, ook voor mij, het wil. Soms lukt het echt niet omdat er met een van de partners wat aan de hand is.

Wat ook moeilijk kan zijn is het enorme verdriet wat er achter huiselijk geweld schuil gaat. De partners zijn toch begonnen met een bepaald ideaal. Met wensen en ideeën die helaas niet uitgekomen zijn. Wat is overgegaan in geweld vanuit (heel vaak) een stuk onmacht. Waar kinderen bij betrokken zijn geraakt terwijl het niet de bedoeling was. Kinderen die een soort pijn meemaken die niet bij hen hoort te zijn. De ouders gunnen hun kinderen juist het geluk en een vrolijk leven. Ze hadden deze uitkomst niet voor ogen toen ze met elkaar begonnen.

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen?

Ik hoop dat mijn cliënten zich sterk genoeg gaan voelen om weer verder te gaan en zij hun leven verder oppakken zoals zij willen. Met duidelijke doelen voor de toekomst en met mensen om hen heen die er voor hen zijn en vice versa. De kinderen weerbaar zijn geworden waardoor de kans op herhaling bij hen vele malen kleiner is geworden zodat hún kinderen straks nog beter voor zichzelf en hun omgeving kunnen zorgen. Dan is het helemaal geslaagd!

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld?

Durf de stap te zetten naar een nieuwe toekomst waarin liefde en respect voor elkaar haalbaar is. En ja, het is soms ook moeilijk, hard werken en komt er ook verdriet om de hoek kijken. Toch kan je het en durft je het! Niet voor niets lees je onze website. Omdat je wilt dat het geweld stopt.