Ervaringen van een medewerker ambulante hulpverlening

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger.

Wat voor werk doe je bij Kadera?

Ik ben Helen, 59 jaar. Ik werk sinds 2017 voor Kadera, toen de ambulante hulpverlening bij Kadera startte. Daarvoor heb ik ambulante hulp gegeven via andere instellingen.

Ik help onze cliënten in de thuissituatie, zodat het huiselijk geweld stopt voor de volwassenen en zeker ook voor de kinderen. De bedoeling is dat we alle gezinsleden sterker maken en dat ze weten wat huiselijk geweld inhoudt. Als je in een bepaalde situatie zit, vind je huiselijk geweld misschien heel gewoon. Onze cliënten komen erachter dat het niet gewoon is en dat is soms schrikken. We leren ze dat ruzie maken mag. De manier waarop, bespreken we als een onderwerp van gesprekken.

Waarom doe je dit werk?

Mijn ervaring in dit werk is dat niemand huiselijk geweld wil. Pleger én slachtoffers niet. Samen met het gezin/slachtoffer, kan ik helpen om dit te stoppen. Mensen weten eigenlijk heel goed hoe het anders kan. Alleen is het lastig om de draai te maken naar een andere manier van met elkaar praten. Ik word altijd heel blij als het lukt die draai te maken. Dan is het tijd voor een feestje! Wat het werk ook bijzonder maakt is het feit dat we vaak lachen met elkaar, naast de tranen die er vloeien.

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera?

Onze cliënten zijn mensen die in een situatie zitten die ze willen veranderen. Ze zijn eigenlijk heel sterk en hebben lef. Tegelijkertijd is dat ook heel spannend en eng. Want wat komt er daarna? Zoals eerder gezegd, de situatie was heel gewoon en je wist niet beter. Wat als het ‘gewoon’ weg is? Wat hou je over? Misschien wel een beter zelfbeeld? Weet je hoe je op een andere manier ruzie kan maken en bijleggen, waardoor jij en je eventuele kinderen zich gelukkiger voelen? Een partner die jou respecteert en waardeert zoals je bent (geworden)? Meedoen in de maatschappij en je eigen leven leiden? Je kinderen beter in hun vel? Uitdagingen te over.

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom?

Al mijn cliënten blijven mij bij omdat elke situatie uniek is. Tegelijkertijd heb ik er ook eentje gehad die na een jarenlang huwelijk van misbruik uiteindelijk de stap heeft durven maken om uit dit huwelijk te stappen. Nee, heeft durven zeggen. Grenzen heeft getrokken. Zich nu heeft opgewerkt naar een zelfstandig persoon die net een eigen huis heeft gekocht. Zoiets is altijd reden voor een extra feestje. Maar eerlijk is eerlijk: elke cliënt die zich loswerkt uit het huiselijk geweld is een feestje waard. Ook die ene van dik 70 jaar die de laatste jaren nog gelukkig wil zijn en die weg durft af te leggen. Hoe moeilijk soms ook. De veerkracht van de cliënten om weer op te staan en verder te gaan met hun leven, daar kan ik enorm veel respect voor hebben.

Wat is er moeilijk aan je werk?

Duidelijk maken dat huiselijk geweld een zaak is van twee mensen. Om het te stoppen moet je (samen) het patroon doorbreken waarin je zit. Het ‘gewone’ ongewoon gaan vinden. Nieuwe afspraken maken en, als het haalbaar is, er samen voor gaan. Houden aan de afspraken en elkaars grenzen respecteren. Met nieuwe ogen naar elkaar gaan kijken. Als dit gelukt is kan je blij zijn met elkaar. Soms duurt het wat langer dan iedereen, ook voor mij, het wil. Soms lukt het echt niet omdat er met een van de partners wat aan de hand is.

Wat ook moeilijk kan zijn is het enorme verdriet wat er achter huiselijk geweld schuil gaat. De partners zijn toch begonnen met een bepaald ideaal. Met wensen en ideeën die helaas niet uitgekomen zijn. Wat is overgegaan in geweld vanuit (heel vaak) een stuk onmacht. Waar kinderen bij betrokken zijn geraakt terwijl het niet de bedoeling was. Kinderen die een soort pijn meemaken die niet bij hen hoort te zijn. De ouders gunnen hun kinderen juist het geluk en een vrolijk leven. Ze hadden deze uitkomst niet voor ogen toen ze met elkaar begonnen.

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen?

Ik hoop dat mijn cliënten zich sterk genoeg gaan voelen om weer verder te gaan en zij hun leven verder oppakken zoals zij willen. Met duidelijke doelen voor de toekomst en met mensen om hen heen die er voor hen zijn en vice versa. De kinderen weerbaar zijn geworden waardoor de kans op herhaling bij hen vele malen kleiner is geworden zodat hún kinderen straks nog beter voor zichzelf en hun omgeving kunnen zorgen. Dan is het helemaal geslaagd!

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld?

Durf de stap te zetten naar een nieuwe toekomst waarin liefde en respect voor elkaar haalbaar is. En ja, het is soms ook moeilijk, hard werken en komt er ook verdriet om de hoek kijken. Toch kan je het en durft je het! Niet voor niets lees je onze website. Omdat je wilt dat het geweld stopt.