Ervaringen van een vrijwilliger bij Kadera

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. Deze keer het verhaal van Dennis, vrijwilliger bij Kadera. 

Waarom ben je vrijwilligerswerk bij Kadera gaan doen? 

Ik ben mij aan het oriënteren op een baan en een opleiding in de zorg. 

Wat voor vrijwilligerswerk heb je gedaan?

Ik heb fiets- en computerles gegeven aan cliënten, heb een client geholpen bij verhuizen en met klussen en ik ben een maatje geweest van kinderen in de opvang. Ook heb ik geholpen met het organiseren van een tieneractiviteit. 

Wat is een leuke ervaring die je zou willen delen? 

Na de fietsles brachten cliënten vaak zelf gemaakte heerlijke hapjes mee uit eigen land en gingen we gezellig koffie drinken. Twee jaar geleden zijn we met alle cliënten en kinderen na een pretpark geweest. Dat was geweldig en een hele bijzondere ervaring. 

Is het ook wel eens lastig om vrijwilliger te zijn? 

Lastige momenten zijn afscheid nemen van cliënten. Soms weet je van te voren wanneer het eindigt maar het kan ook heel onverwachts zijn. Het hoort erbij, maar het is niet leuk om afscheid te nemen. 

Wat zou je mensen die overwegen om zich als vrijwilliger aan te melden, willen meegeven? 

Dat het heel belangrijk is om je aan de afspraken te houden die je maakt met de cliënten. Ze hechten daar heel veel waarde aan. Ook geduld hebben is heel belangrijk. Het duurt soms even voordat ze wat losser worden en dat je elkaar leert kennen. Een positieve houding hebben en leuke dingen doen met de cliënten. Zorg ervoor dat je niet teveel eet wanneer je afspreekt want de cliënten maken vaak wat lekkers en eten afwijzen word niet geaccepteerd 😊

Infographic 2019

Met trots presenteert Kadera de Infographic 2019, met daarin de belangrijkste resultaten van vorig jaar.

In deze infographic kunt u in een oogopslag zien welk hulpverleningsaanbod wij bieden, hoeveel cliënten wij bediend hebben en welke samenstelling de cliëntgroep heeft. Ook vindt u informatie over het aantal trainingen en de daarbij behorende waardering, het aantal vrijwilligers dat in 2019 bij ons actief was en nog veel meer.

2019 is voor Kadera een bewogen jaar geweest. Er zijn grote stappen gezet om de organisatie toekomstbestendig te maken en de hulpverlening aan slachtoffers van huiselijk geweld zo optimaal mogelijk te verrichten. We hebben mooie resultaten behaald en het verschil kunnen maken in de levens van vele van onze cliënten. Toch is het in 2019 opnieuw duidelijk geworden waarom het bieden van veilige opvang en hulpverlening aan deze slachtoffers zo belangrijk is.

Ervaringen van een cliënt begeleid wonen mannen

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger.

Welke hulpverlening heb je bij Kadera gehad?

Ik heb heel veel hulp gehad van de medewerkers van Kadera. Toen ik bij Begeleid Wonen Mannen verbleef, hielp mijn casemanager me met het oplossen van problemen met mijn vorige gemeente. Ze hielpen me met schulden, belastingen, verhuizen, verzekeringen en met mijn opleiding. Ze hebben me ook geholpen met het verwerken van wat ik heb meegemaakt.

Hoe voelde je je toen je bij Kadera begon?

Toen ik bij Kadera kwam, was ik erg emotioneel. Ik was gestrest, overdonderd, rusteloos en in de war. De hulpverleners hebben me geholpen om me meer op mijn gemak te voelen. Ze drukten me op het hart dat ik hier veilig was. Het was een langzaam proces, maar stap voor stap voelde ik me steeds meer welkom.

Wat heb je aan de hulpverlening bij Kadera gehad?

Vanaf het begin is er veel aandacht geweest voor mijn achtergrond en voor wat ik heb meegemaakt. Door dat te bespreken, kon ik samen met de hulpverlening bepalen op welke manier ze mij het beste konden helpen. Het hielp dat de hulpverleners me echt wilden leren kennen en begrijpen. De hulp die ik heb gekregen, heeft mijn leven veranderd!

Wat was er moeilijk? En waarom?

Het was moeilijk voor me om op mezelf te wonen, ik heb altijd samen met mijn familie gewoond. Ik heb gezondheidsproblemen en ik vond het moeilijk om te leren goed voor mezelf te zorgen. Ik moest ook erg wennen aan de regels, maar dat gaat nu een stuk beter. Ik ben een uitgenodigd vluchteling, dus het was een grote aanpassing voor me om bij Kadera te komen, mijn situatie was ook iets anders dan van de andere cliënten. 

Hoe gaat het nu met je?

Inmiddels gaat het heel goed met mij. Ik doe mijn best om een goed dagritme aan te houden en om goed voor mijn gezondheid te zorgen.

Wat zou je aan nieuwe cliënten van Kadera willen zeggen?

Wat ik tegen andere cliënten zou willen zeggen is: vertrouw op Kadera. Het is oké als je je ongerust, gestrest, alleen of overdonderd voelt. Het zal beter worden, zeker als je om hulp durft te vragen. Heb geduld en vertrouw op het proces, dan zal je je doelen bereiken!

Ervaringen van een casemanager van Kadera

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger.

Wat voor werk doe je bij Kadera?

Ik ben Henrieke, 24 jaar oud en ik werk nu 4 jaar (2020) bij Kadera. Ik ben Casemanager bij Kadera. Dat betekent dat ik cliënten begeleid naar een veilige, zelfstandige toekomst zonder huiselijk geweld.

Waarom doe je dit werk?

Het is mijn passie om mensen te helpen en in hun kracht te zetten. Ik vind het heel waardevol om mijn inzichten/kennis in te zetten bij vrouwen die het op dat moment heel goed kunnen gebruiken. Ik help graag mensen door oprecht naar ze te luisteren en samen te werken aan de door hun opgestelde doelen. Daarnaast is het prachtig om het veranderingsproces te zien waar cliënten doorheengaan. Soms herken je een vrouw bijna niet meer van hoe ze waren toen ze in de opvang binnenkwamen en hoe ze zijn bij het vertrek uit de opvang. Ik hoop in mijn werk dat ik een stukje liefde mag uitdragen naar de cliënten die ik begeleid.

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera?

Het zijn stuk voor stuk hele waardevolle mensen die het meer dan waard zijn om zich geliefd en gerespecteerd te voelen.

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom?

Mijn allereerste cliënt die ik ging begeleiden is mij het allerbeste bijgebleven. Zij was een jonge vrouw uit Angola, meegesmokkeld naar Nederland om hier gedwongen in de prostitutie te werken. Ze was ontsnapt uit het huis waar zij vast gehouden werd en is letterlijk op de vlucht geslagen in een voor haar onbekende stad. Zij kwam binnen in de opvang als een hele angstige, teruggetrokken vrouw die geen letter Nederlands kon spreken. En zij verliet ruim 1,5 jaar later de opvang als een zelfstandige, zelfverzekerde en vrije vrouw met een goede beheersing van de Nederlandse taal. Ik zal haar doorzettingsvermogen, humor, levenslust en kracht nooit meer vergeten.

Wat is er moeilijk aan je werk?

Het moeilijke aan mijn werk is om soms te aanschouwen dat cliënten toch teruggaan naar de onveilige situatie waar zij uit komen. Ook kan het soms lastig zijn om het verdriet en de pijn te zien waar de cliënten mee te maken hebben. Maar desalniettemin is het mooiste wat er is zien hoe vrouwen met hun pijn omgaan en wat voor veranderingsproces ze doormaken in de opvang.

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen?

Ik hoop dat de cliënten tot rust mogen komen en goede beslissingen kunnen maken voor een veiligere toekomst in de periode dat ze hier zijn.

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld?

Je bent waardevol en geliefd. Je verdient het om met respect en liefde behandeld te worden. Kom voor jezelf op en neem de stap om te breken met onveilige/slechte relaties. Negeer de rode vlaggen niet en praat andermans gedrag niet goed. Het is geen gezonde situatie waar je je in bevindt en het is tijd om voor je eigen veiligheid te kiezen. Houd vol en bouw een leven op waar je gelukkig van wordt!

Uitwisselingsprogramma Kadera met vrouwenopvang

Kadera aanpak huiselijk geweld is vorig jaar een samenwerking gestart met Vrouwenopvang Refugio Tabitha op Bonaire. Refugio Tabitha is mogelijk gemaakt door het OLB (openbaar Lichaam Bonaire), waaronder ook het meldpunt Huiselijk Geweld en Kindermishandeling (HGKM) en de HGKM-tafel met aandachtsfunctionarissen vallen. Kaderamedewerker Sharon heeft op Bonaire een aantal intensieve trainingen gegeven aan de hulpverleners van de vrouwenopvang op Bonaire, om de reeds opgebouwde kennis en kwaliteit nog verder uit te bouwen. Hierbij staat samenwerking voorop: namens HGKM nam ook het nieuwe hoofd mevrouw Patricia deel aan de trainingen. Samen met Sharon heeft zij haar expertise gedeeld, om de opvang refugio Tabitha nog verder te professionaliseren.

Opvang Refugio Tabitha is onderdeel van stichting Krusada, een zelfstandige organisatie die zich al 20 jaar inzet in het sociale domein op Bonaire. De vrouwenopvang is sinds september 2019 geopend en biedt plaats aan 10 cliënten en eventuele kinderen, in individuele appartementen. Kadera aanpak huiselijk geweld biedt al bijna vijftig jaar hulpverlening aan slachtoffers van huiselijk geweld in Overijssel. Kadera biedt hulp bij mensen thuis en in opvanglocaties, aan mannen, vrouwen en hun kinderen.

Het doel van de uitwisseling tussen de twee organisaties is het delen van kennis op het gebied van huiselijk geweld en kindermishandeling. Hiermee is vorig jaar een begin gemaakt door projectleider Linda Wellinga van Kadera, die heeft bijgedragen aan het inrichten en openen van de vrouwenopvang op Bonaire. Inmiddels zijn meer medewerkers aangetrokken en heeft Refugio Tabitha een professionaliseringsslag gemaakt.

Linda Wellinga vertelt; ‘Iedereen kan verschil maken, groot of klein. Dat ik als projectleider verschil mag maken binnen het Caribische deel van Nederland maakt mij trots maar vooral heel dankbaar.’

Sharon Biervliet heeft in totaal vijf dagen training gegeven aan medewerkers van Rufugio Tabitha. Vier dagen bestonden uit een uitgebreide training over huiselijk geweld en kindermishandeling, de daarbij behorende signalen en beschermende- en risicofactoren. Ook is er ingegaan op het bieden van effectieve hulpverlening aan slachtoffers. De vijfde dag bestond uit een train-de-trainer, zodat de opgedane kennis ook onder toekomstige medewerkers gedeeld kan worden. Sharon Biervliet vertelt over haar ervaringen met het geven van de training; ‘Refugio Tabitha is een warme, leergierige organisatie die de gegeven deskundigheid als een spons hebben opgezogen. Ze wilden de geboden tools direct in werking stellen en hebben de informatie vertaald naar concrete plannen voor de uitvoering. Het personeel heeft na deze intensieve trainingsperiode de neuzen dezelfde kant op staan en er is een basis van vertrouwen en deskundigheid gelegd om samen aan verder te bouwen.’ Er bestaat een mooie samenwerking tussen Kadera, Krusada en het OLB, waar op voortgebouwd kan worden de komende tijd.

Begin volgend jaar zal er een bezoek gebracht worden aan de opvanglocatie van Kadera in Zwolle, door afgevaardigden van Refugio Tabitha. Bij dit bezoek zullen de geleerde lessen worden geëvalueerd en wordt besproken hoe de uitwisseling voortgezet kan worden.

 

Kadera aanpak huiselijk geweld ontvangt coronasteun van Soroptimistclub Isalania

Kadera biedt hulpverlening en opvang aan vrouwen, mannen en hun kinderen wanneer zij te maken hebben met huiselijk geweld. De cliënten van Kadera hebben door de coronacrisis veel tijd moeten doorbrengen binnen de opvang. Voor deze gezinnen, die al uit hun vertrouwde omgeving weg zijn, was deze periode extra moeilijk. Daarom helpt Soroptimistclub Isalania nu Kadera met een financiële bijdrage, waarmee de speelkamer van de opvang voorzien kan worden van nieuw speelmateriaal en inrichting. Deze steun is onderdeel van een langduriger samenwerking tussen de Soroptimisten en Kadera, die beiden een wereld zonder huiselijk geweld nastreven.

Tijdens een kleine bijeenkomst op 15 september ontving Annelies van der Wel, manager hulpverlening van Kadera, een cheque van € 600 van Soroptimistclub Isalania. Het geld is bestemd voor het opknappen van de speelkamer in de opvang in Zwolle, waar kinderen en jongeren zich even terug kunnen trekken. Van der Wel vertelt: ‘Tijdens de lockdown hadden de kinderen en jongeren ineens veel minder bewegingsvrijheid. De scholen en sportverenigingen waren gesloten en ook openbare gelegenheden waren dicht. Daardoor brachten de kinderen en jongeren ineens veel meer tijd in de opvang door. Door het opknappen van de speelkamer kunnen we deze kinderen een fijne en gezellige plek bieden wanneer ze bij ons zijn, ook wanneer de bewegingsvrijheid beperkt wordt door de coronamaatregelen.’

Soroptimistclub Isalania is een van de 100 clubs van de Unie van de Soroptimistclubs, die zich in Nederland, Suriname en Curaçao inzetten voor een betere wereld voor vrouwen en meisjes. Club Isalania is voornamelijk actief in Zwolle en Kampen. De Soroptimisten hebben landelijk geld beschikbaar gesteld om de gevolgen van de coronapandemie voor vrouwen en hun kinderen een beetje te kunnen verzachten. Ook voor het komende jaar is Kadera weer een van de projectdoelen van Soroptimistclub Isalania.

Ervaringen van een cliënt in de opvang in Zwolle

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger.

Welke hulpverlening heb je bij Kadera gehad?
Ik heb gewoond in de opvang bij Kadera. Ik had een casemanager, een kinderhulpverlener en een materiele dienstverlener die mij en mijn kinderen hebben geholpen.

Hoe voelde je je toen je bij Kadera begon?
Toen ik bij Kadera kwam zag ik het niet meer zitten en had ik het gevoel alles kwijt te zijn. Ik was zo moe en bang. Ik wist niet zo goed wat ik moest verwachten van een opvang met allemaal andere vrouwen en kinderen. Het liefst wilde ik mij opsluiten op mijn kamer en alleen maar slapen.

Wat heb je aan de hulpverlening bij Kadera gehad?
De hulpverlening van Kadera heeft mij geholpen met alles. Daardoor zag ik het weer zitten en ben ik gaan vechten voor mijzelf en mijn kinderen om er sterker uit te komen. Alles kon ik vragen en ze hielpen mij overal mee. Maar het mocht op mijn tempo en ik mocht bepalen wat ik belangrijk vond en wat eerst moest. Zo fijn dat er naar mij werd geluisterd.

Wat was er moeilijk? En waarom?
Moeilijk was dat je alles achter moet laten. Dat mijn kinderen hun school, vriendjes en vertrouwde  omgeving achter moesten laten.

Het samen leven in de opvang was moeilijk maar achteraf ook fijn. De mensen die daar wonen snappen wat je hebt meegemaakt en heb je ook weer steun aan elkaar.

Hoe gaat het nu met je?
Het gaat met mijn kinderen nu goed. We zijn rustiger en zien de toekomst weer positief in. Door de hulp die we hebbe gehad weten we wat we willen en hoe we het moeten doen.

Wat zou je aan nieuwe cliënten van Kadera willen zeggen?
Het lijkt dat je in een gat valt en dat het allemaal niet meer goed komt. Maar als je open staat voor hulp en je positief blijft dan kan je ook weer nadenken over de toekomst en kom je er sterker uit.

Ervaringen van een kinderhulpverlener in de opvang in Zwolle

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger.

Wat voor werk doe je bij Kadera?
Ik ben Danielle Rijksen, ben 43 jaar en ben al 22 jaar kinderhulpverlener bij Kadera.
De functie kinderhulpverlener is in al die jaren enorm veranderd en heeft vele ontwikkelingen doorgemaakt. Van alleen crèche en activiteiten en gesprekken met kinderen, naar het begeleiden van het hele systeem aan de hand van methodieken die speciaal zijn ontwikkeld voor cliënten en kinderen in de opvang. Mijn werk is erg afwisselend en bestaat uit gesprekken met kinderen, groepsgesprekken met kinderen en gesprekken met vader en moeder individueel en systeemgesprekken. Geen dag is hetzelfde.

Waarom doe je dit werk?
Het werk doe ik omdat ik graag met mensen werk. En ik ben kinderhulpverlener omdat ik werken met kinderen geweldig vind, kinderen zijn zo eerlijk en oprecht, daar kan ik enorm van genieten.
We werken met het hele systeem; moeder, vader, kinderen of familie en we zetten samen met hen stappen naar een toekomst zonder geweld. Dat maakt het werk leuk en uitdagend. In het werk kom je in aanraking met verschillende culturen waardoor je van elkaar leert.

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera?
Mensen die de stap hebben gezet om hun leven anders in te richten. En hulp hebben gezocht en de stap hebben gezet naar een leven zonder geweld. Mensen die verschillende culturen en verschillende normen en waarden hebben. Maar ook mensen die de stap hebben gezet om een leven zonder geweld te willen en de regie over hun eigen leven weer nemen.

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom?
In al die jaren zijn er veel verschillende cliënten en me situaties bijgebleven. Hele leuke maar ook trieste verhalen. Vooral als cliënten langer verblijven bij Kadera maak je veel mee met de cliënt. Één systeem vergeet ik nooit meer. Dat was een cliënte met vier kinderen, toen werkten we nog niet systeemgericht en hebben we zelf de omgangsregeling opgezet met de vader. In de auto met vier kinderen op weg naar vader die zijn kinderen al 10 maanden niet had gezien. Een emotionele ontmoeting voor vader maar ook voor mij. Prachtig moment. Deze cliënt zou ook met haar kinderen terug moeten naar land van herkomst. Een lange procedure van afwijzing en weer aanvechten was het gevolg. Waarna de IND uiteindelijk zei dat de moeder terug moest naar het land van herkomst met de oudste twee kinderen. De twee jongste kinderen die in Nederland geboren waren konden dan bij vader blijven. Na lang procederen kreeg ze na jaren te horen dat ze in Nederland mocht blijven met al haar kinderen. Dit was een supermoment wat je dan samen met de cliënt stap voor stap hebt meegemaakt.

Wat is er moeilijk aan je werk?
Ik vind niet zo gauw iets moeilijk aan mijn werk. Je doet het niet alleen maar als team met je collega’s en de cliënt. En als er iets moeilijks op mijn pad komt probeer ik daar weer de uitdaging in te zien.

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen?
Ik hoop dat de cliënten waar ik mee samenwerk een stap zetten naar een betere toekomst voor henzelf en/of voor hun kinderen. En als er kinderen zijn dat ze samen als ouders in het belang van hun kinderen gaan denken en de keuzes maken als ouders. Ook al zijn dat kleine stapjes die ze zetten. Elk stapje is er één en dat ze gaan voor een toekomst zonder geweld voor henzelf en/of voor hun kinderen. Maar ook als ze samen verder willen als partners om dan samen stappen te zetten hoe dit kan zonder geweld.

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld?
Schaam je niet om hulp te zoeken. Zoek hulp je hoeft het niet alleen te doen. De stap lijkt groot om weg te gaan uit de situatie maar uiteindelijk zet je een stap voor jezelf en/of je kinderen naar de toekomst.

Ervaringen van een medewerker ambulante hulpverlening

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger.

Wat voor werk doe je bij Kadera?

Ik ben Helen, 59 jaar. Ik werk sinds 2017 voor Kadera, toen de ambulante hulpverlening bij Kadera startte. Daarvoor heb ik ambulante hulp gegeven via andere instellingen.

Ik help onze cliënten in de thuissituatie, zodat het huiselijk geweld stopt voor de volwassenen en zeker ook voor de kinderen. De bedoeling is dat we alle gezinsleden sterker maken en dat ze weten wat huiselijk geweld inhoudt. Als je in een bepaalde situatie zit, vind je huiselijk geweld misschien heel gewoon. Onze cliënten komen erachter dat het niet gewoon is en dat is soms schrikken. We leren ze dat ruzie maken mag. De manier waarop, bespreken we als een onderwerp van gesprekken.

Waarom doe je dit werk?

Mijn ervaring in dit werk is dat niemand huiselijk geweld wil. Pleger én slachtoffers niet. Samen met het gezin/slachtoffer, kan ik helpen om dit te stoppen. Mensen weten eigenlijk heel goed hoe het anders kan. Alleen is het lastig om de draai te maken naar een andere manier van met elkaar praten. Ik word altijd heel blij als het lukt die draai te maken. Dan is het tijd voor een feestje! Wat het werk ook bijzonder maakt is het feit dat we vaak lachen met elkaar, naast de tranen die er vloeien.

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera?

Onze cliënten zijn mensen die in een situatie zitten die ze willen veranderen. Ze zijn eigenlijk heel sterk en hebben lef. Tegelijkertijd is dat ook heel spannend en eng. Want wat komt er daarna? Zoals eerder gezegd, de situatie was heel gewoon en je wist niet beter. Wat als het ‘gewoon’ weg is? Wat hou je over? Misschien wel een beter zelfbeeld? Weet je hoe je op een andere manier ruzie kan maken en bijleggen, waardoor jij en je eventuele kinderen zich gelukkiger voelen? Een partner die jou respecteert en waardeert zoals je bent (geworden)? Meedoen in de maatschappij en je eigen leven leiden? Je kinderen beter in hun vel? Uitdagingen te over.

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom?

Al mijn cliënten blijven mij bij omdat elke situatie uniek is. Tegelijkertijd heb ik er ook eentje gehad die na een jarenlang huwelijk van misbruik uiteindelijk de stap heeft durven maken om uit dit huwelijk te stappen. Nee, heeft durven zeggen. Grenzen heeft getrokken. Zich nu heeft opgewerkt naar een zelfstandig persoon die net een eigen huis heeft gekocht. Zoiets is altijd reden voor een extra feestje. Maar eerlijk is eerlijk: elke cliënt die zich loswerkt uit het huiselijk geweld is een feestje waard. Ook die ene van dik 70 jaar die de laatste jaren nog gelukkig wil zijn en die weg durft af te leggen. Hoe moeilijk soms ook. De veerkracht van de cliënten om weer op te staan en verder te gaan met hun leven, daar kan ik enorm veel respect voor hebben.

Wat is er moeilijk aan je werk?

Duidelijk maken dat huiselijk geweld een zaak is van twee mensen. Om het te stoppen moet je (samen) het patroon doorbreken waarin je zit. Het ‘gewone’ ongewoon gaan vinden. Nieuwe afspraken maken en, als het haalbaar is, er samen voor gaan. Houden aan de afspraken en elkaars grenzen respecteren. Met nieuwe ogen naar elkaar gaan kijken. Als dit gelukt is kan je blij zijn met elkaar. Soms duurt het wat langer dan iedereen, ook voor mij, het wil. Soms lukt het echt niet omdat er met een van de partners wat aan de hand is.

Wat ook moeilijk kan zijn is het enorme verdriet wat er achter huiselijk geweld schuil gaat. De partners zijn toch begonnen met een bepaald ideaal. Met wensen en ideeën die helaas niet uitgekomen zijn. Wat is overgegaan in geweld vanuit (heel vaak) een stuk onmacht. Waar kinderen bij betrokken zijn geraakt terwijl het niet de bedoeling was. Kinderen die een soort pijn meemaken die niet bij hen hoort te zijn. De ouders gunnen hun kinderen juist het geluk en een vrolijk leven. Ze hadden deze uitkomst niet voor ogen toen ze met elkaar begonnen.

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen?

Ik hoop dat mijn cliënten zich sterk genoeg gaan voelen om weer verder te gaan en zij hun leven verder oppakken zoals zij willen. Met duidelijke doelen voor de toekomst en met mensen om hen heen die er voor hen zijn en vice versa. De kinderen weerbaar zijn geworden waardoor de kans op herhaling bij hen vele malen kleiner is geworden zodat hún kinderen straks nog beter voor zichzelf en hun omgeving kunnen zorgen. Dan is het helemaal geslaagd!

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld?

Durf de stap te zetten naar een nieuwe toekomst waarin liefde en respect voor elkaar haalbaar is. En ja, het is soms ook moeilijk, hard werken en komt er ook verdriet om de hoek kijken. Toch kan je het en durft je het! Niet voor niets lees je onze website. Omdat je wilt dat het geweld stopt.

Ervaringen van een Sociaal Pedagogisch Werker van Kadera

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger.

Wil je iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Afërdita Brovina, wordt eind dit jaar 50! En heb wel zin in een feest haha. Ik ben getrouwd met Ruud en samen hebben we een pleegdochter en vier eigen dochters. We wonen op een boerderij met paarden, pony’s, katten, een hond, een hamster, een konijn en guppies. De kippen zijn helaas door een marter om het leven gekomen.
Ik werk sinds april 2006 bij Kadera.

Wat voor werk doe je bij Kadera?
SPW, ondersteunend aan de hulpverlening.

Waarom doe je dit werk?
Eigenlijk ben ik hier ingerold en nu doe ik dit met veel plezier, omdat ik graag het steuntje in de rug wil zijn.

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera?
Mensen die ergens in hun leven de regie zijn verloren, waardoor anderen vóór hun keuzes hebben gemaakt.

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom?
Een jonge vrouw heeft een suïcidepoging gedaan door haar polsen door te snijden. Haar baby lag naast haar op bed. Zo triest dat zij geen uitweg meer zag. Gelukkig heeft zij kunnen doorstromen naar een begeleid wonen plek mét haar kindje.

Wat is er moeilijk aan je werk?
Om al je taken, leer- en leeswerk, begeleiden van de cliënten zo efficiënt mogelijk in te plannen en uit te voeren.
Om zakelijk betrokken te zijn, terwijl er veel emotionele schade en emoties zijn.

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen?
Ik hoop dat cliënten kunnen pakken wat zij door ons aangereikt krijgen en de kracht vinden om regisseur te worden van hun eigen leven en emotioneel stabiel zijn om hun gekozen levenspad te volgen.

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld?
De stap naar de opvang is de eerste grote stap die je al hebt gezet. Door de volgende stappen te zetten kom je in beweging naar je levensdoelen. Succes!