In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger.
Welke hulpverlening heb je bij Kadera gehad?
Ik heb hulp gehad met alles. De hulp voor mijn kinderen was voor mij het belangrijkste. Toen de hulp voor mijn kinderen liep kon ik mij richten op mijn eigen ontwikkeling en mijn financiële zaken.
Hoe voelde je je toen je bij Kadera begon?
Ik heb een maand op het noodbed verbleven. Ik was eerst heel bang, omdat ik een slecht beeld had van de opvang, dit had ik omdat ik angst had dat ik mijn kinderen kwijt zou raken. Deze angst verdween naarmate ik de opvang leerde kennen.
Wat heb je aan de hulpverlening bij Kadera gehad?
Mijn casemanager, kinderhulpverlener en materieel dienstverlener waren top. Ik kon altijd bij hen terecht. Ik heb geleerd zelfstandig te mogen zijn en eigen keuzes te kunnen/mogen maken. Ik heb nieuwe mensen leren kennen en hierdoor een blijvend netwerk opgebouwd. Ik durf voor mezelf op te komen en te zeggen wat ik voel/ wil en word hierdoor gehoord.
Wat was er moeilijk? En waarom?
De lange periode op het noodbed was moeilijk omdat het onduidelijk was waar ik heen ging en daarnaast stond ook alles stil stond rondom de ontwikkeling van mijn kinderen. Mijn kinderen hebben een achterstand in taal, waar ik me zorgen over maakte.
Hoe gaat het nu met je?
Het gaat goed met mij en de kinderen. Ik heb een eigen huis. De kinderen gaan beiden naar school. Zelf volg ik ook een opleiding en ben bezig met het bouwen aan mijn toekomst.
Wat zou je aan nieuwe cliënten van Kadera willen zeggen?
Wees niet bang en sta open voor de hulp die je aangeboden krijgt. Ga samenwerken met je hulpverleners en neem hierin zelf de regie en je verantwoordelijkheid.
Geschreven door: Maryam (35 jaar)
