In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. In deze aflevering de ervaringen van een client van intensieve zorg Zwolle. 

Welke hulpverlening heb je bij Kadera gehad? 

Ik heb in de crisisopvang gezeten en ik verblijf nu op de afdeling intensieve zorg. Ik heb hulp gehad met praktische en financiële zaken en ik heb psychische hulpverlening gehad. Ook ben ik geholpen bij vervolghuisvesting. 

Hoe voelde je je toen je bij Kadera begon?

Ik voelde me deels verloren. Ik voelde me ook angstig en verdrietig. 

Wat heb je aan de hulpverlening bij Kadera gehad?

Ik heb heel veel aan de hulpverlening gehad. Ik ben erg dankbaar dat ik hulp krijg van Kadera om mijn leven weer op de rit te krijgen. Door groepsbijeenkomsten en trainingen te volgen, heb ik veel geleerd over mezelf en over de situatie waarin ik beland was. Het heeft me geholpen om dingen beter een plek te geven. Ik voel me weerbaar. 

Wat was er moeilijk? En waarom?

Het wonen in een gemeenschap met andere vrouwen en hun kinderen waarbij iedereen een rugzak meedraagt, kan soms zeer intensief zijn. Ik ervaar geen privacy en moet altijd goed oppassen voor mijn spullen en voor agressief gedrag van andere vrouwen of kinderen.

Hoe gaat het nu met je? 

Het gaat steeds beter. Ik heb heel veel bereikt. Soms is het moeilijk, maar alles heeft tijd nodig. Ik ben heel tevreden over mijn groei.

Wat zou je tegen nieuwe cliënten van Kadera willen zeggen?

Probeer alles aan te pakken in jezelf en bij Kadera. Maak gebruik van al het trainingsaanbod, stel je open, verwerk je trauma’s en neem de rust voor jezelf. Je verdient het leven! 

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. Deze keer het verhaal van een client van Kadera in opvang Zwolle. 

Welke hulpverlening heb je bij Kadera gehad? 

Ik heb een casemanager, een kinderhulpverlener en materieel dienstverlener.  

Hoe voelde je je toen je bij Kadera begon? 

Opluchting dat de nachtmerrie voorbij is. 

Wat heb je tot nu toe aan de hulpverlening bij Kadera gehad? 

Ik heb meer vertrouwen in mijzelf en kan beter mijn grenzen aangeven. Door mijn ervaringen heb ik meer vertrouwen in mijn toekomst en kan ik veilig verder gaan. 

Wat was er moeilijk? En waarom? 

Het was moeilijk om over alle problemen te praten en achterom te kijken. 

Hoe gaat het nu met je?

Heel heel goed! Ik ben heel blij dat een instantie zoals Kadera bestaat, ik heb veel geleerd tijdens mijn verblijf. 

Wat zou je aan nieuwe cliënten van Kadera willen zeggen? 

Je hebt zeker de goede keuze gemaakt en je hebt er recht op om gelukkig te zijn en een gezond leven te hebben. Je bent sterk je moet trots op jezelf zijn!

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. Deze keer het verhaal van een ex-client van Kadera. 

Welke hulpverlening heb je bij Kadera gehad?

Ik heb ondersteuning gekregen om mijn trauma’s te verwerken, om zelfstandig te kunnen leven in de toekomst samen met mijn kinderen, en vooral om in mijn kracht te staan!

Hoe voelde je je toen je bij Kadera begon?

Ik voelde me toen heel onzeker, heel verlegen, waardeloos en ik durfde toen niemand te vertrouwen.

Wat heb je aan de hulpverlening bij Kadera gehad?

Ik sta nu stevig in mijn schoenen, ik kan goed voor mezelf opkomen en ik voel me waardevol. Ik heb veel bereikt, ik heb bijvoorbeeld in vier jaar tijd twee opleidingen afgerond. Ik heb één van mijn dromen uit laten komen en dat is een nieuwe baan vinden en goed voor mezelf en mijn kinderen zorgen. We wonen nu zelfstandig in een fijne veilige wijk en ik laat niemand mij meer mishandelen.

Wat was er moeilijk? En waarom?

Het was een moeilijke keuze om weg te gaan bij mijn ex omdat ik niet wilde dat mijn kinderen zonder hun vader zouden leven. Ik had geen ervaring met de crisisopvang, ik had er eerder nooit van gehoord. Ik heb verder geen familie in Nederland of vrienden die ik kan vertrouwen om mijn problemen mee te kunnen delen. Ik durfde daarom ook geen hulp te gaan zoeken. We moesten alle contacten van vroeger verbreken voor onze veiligheid en alles opnieuw beginnen.

Hoe gaat het nu met je?

Het gaat nu supergoed met mij en mijn kinderen! Ik werk bij de instelling waar ik stage heb gelopen tijden mijn studie. Ik kreeg direct een werkcontract aangeboden na mijn diploma-uitreiking en ik werk daar inmiddels twee jaar. Ik doe activiteitenbegeleiding met dementerende ouderen. Mijn kinderen doen het super goed op school en voetbal. Ik ben een hele trotse moeder!

Wat zou je aan nieuwe cliënten van Kadera willen zeggen?

Ik zou nieuwe cliënten vertrouwen willen geven in de hulp die Kadera aanbiedt. Ze zullen er nooit spijt van krijgen. Ik ben puur een product van Kadera, ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Hoewel ik mezelf bijna nooit een compliment geef (daar ben ik te bescheiden voor? ) kan ik toegeven dat ik supertrots ben op wie ik ben geworden na mijn verblijf bij Kadera.

Ik zit nu lekker in mijn vel,  ik ben zelfverzekerd en vrolijker, ik geniet van mijn leven, ik voel me vrij, ik mag mijn eigen leven bepalen en eigen keuzes maken en we hebben een nieuw veilig netwerk opgebouwd.

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger.

Welke hulpverlening heb je bij Kadera gehad?

Ik heb hulp gehad met alles. De hulp voor mijn kinderen was voor mij het belangrijkste. Toen de hulp voor mijn kinderen liep kon ik mij richten op mijn eigen ontwikkeling en mijn financiële zaken.

Hoe voelde je je toen je bij Kadera begon?

Ik heb een maand op het noodbed verbleven. Ik was eerst heel bang, omdat ik een slecht beeld had van de opvang, dit had ik omdat ik angst had dat ik mijn kinderen kwijt zou raken. Deze angst verdween naarmate ik de opvang leerde kennen.

Wat heb je aan de hulpverlening bij Kadera gehad?

Mijn casemanager, kinderhulpverlener en materieel dienstverlener waren top. Ik kon altijd bij hen terecht. Ik heb geleerd zelfstandig te mogen zijn en eigen keuzes te kunnen/mogen maken. Ik heb nieuwe mensen leren kennen en hierdoor een blijvend netwerk opgebouwd. Ik durf voor mezelf op te komen en te zeggen wat ik voel/ wil en word hierdoor gehoord.

Wat was er moeilijk? En waarom?

De lange periode op het noodbed was moeilijk omdat het onduidelijk was waar ik heen ging en daarnaast stond ook alles stil stond rondom de ontwikkeling van mijn kinderen. Mijn kinderen hebben een achterstand in taal, waar ik me zorgen over maakte.

Hoe gaat het nu met je?

Het gaat goed met mij en de kinderen. Ik heb een eigen huis. De kinderen gaan beiden naar school. Zelf volg ik ook een opleiding en ben bezig met het bouwen aan mijn toekomst.

Wat zou je aan nieuwe cliënten van Kadera willen zeggen?

Wees niet bang en sta open voor de hulp die je aangeboden krijgt. Ga samenwerken met je hulpverleners en neem hierin zelf de regie en je verantwoordelijkheid.

Geschreven door: Maryam (35 jaar)

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. Deze keer het verhaal van een cliënt van Kadera.

Welke hulpverlening heb je bij Kadera gehad?

Ik had bij kadera een casemanager en een materieel dienstverlener. De ene hielp mij met mijn problemen en de ander hielp mij met mijn financiële zaken. 

Hoe voelde je toen je bij Kadera begon?

Ik was heel blij maar ook bang. Ik had eindelijk vrijheid en ik begon aan mijn nieuwe leven. Het is ook eng omdat je een nieuwe stap zet.

Wat heb je aan de hulpverlening bij  Kadera gehad?

Wel veel. Bepaalde hulpverleners waar ik goed mee was waren er ook echt voor mij! Dat waardeer ik echt. 

Wat was er moeilijk en waarom?

Ik was net 18 jaar oud toen ik bij Kadera kwam. Voor mij was alles nieuw, ik begon een volwassen vrouw te worden die zelfstandig op eigen benen moest staan. De eerste dag dat ik bij Kadera kwam zei ik tegen mezelf ‘Nu begint het, je gaat sterk blijven en een mooi leven ervan maken ook al heb je superveel pijn’. Alles was nieuw voor mij maar ik bleef sterk en daarom ben ik heel ver gekomen. Het verblijven bij Kadera was ook wel lastig; nieuwe mensen om je heen, het is niet je eigen huisje je moet een keuken delen en soms een wc en een badkamer en dat was niet altijd even leuk.  

Hoe gaat het nu met je?

Ik ben nog steeds niet over mijn pijn heen. Als je een wondje hebt bloedt het eerst heel erg. Het bloed gaat ooit weg maar het litteken blijft je hele leven lang. Het is zo jammer dat vrouwen soms terecht moeten bij een opvang. Maar wij als vrouwen zijn zo sterk en kunnen bijna alles aan. Ik heb 9 maanden gewoond bij Kadera. 

Wat zou je aan nieuwe cliënten van Kadera willen zeggen?

Lieve jij, als ik, een meisje van net 18 jaar, dit allemaal heb kunnen doen kan jij het ook! Het gaat natuurlijk lastig zijn, vol pijn, je gaat dagen hebben dat je je machteloos gaat voelen maar vergeet niet elke dag is een nieuwe stap voor een mooi leven. Kijk in de spiegel en zeg  ‘Ik ben sterk en ik kan het! Ik wil een mooie toekomst voor mijzelf (en mijn kinderen)!’ En vergeet nooit: waar een wil is is een weg wij vrouwen zijn sterker dan wij denken!

Naam: anoniem (19)

Deze brief is geschreven door een van onze cliënten, aan de nieuwe cliënten die bij ons in de opvang komen.

Beste vriendin, mijn woongenoot,

Ten eerste wil ik je vertellen hoe moedig je bent om hier te zijn. Ik schrijf je nu, speciaal voor jou, om te zeggen dat dit niet het einde is, maar slechts het begin. Het zullen erg moeilijke dagen zijn, je zult je totaal kapot voelen, alsof het verdriet van de hele wereld jou bewoont. Zelfs jij hebt geen woorden en geen tranen om te beschrijven wat je voelt… Ik weet precies hoe je je voelt en ik weet dat je hele moeilijke dagen zult hebben. Misschien voel je dat niemand de pijn heeft die je nu hebt. Je zult huilen, je zult in elkaar zakken, je zult denken dat het nooit goed zal komen, je zult gillen met het kussen op je gezicht zodat niemand je hoort. Dat is niet erg, dat doen we allemaal.

Hier ga je goede mensen en slechte mensen ontmoeten. Mensen die je zullen helpen en mensen die je schade toebrengen met hun gedrag. In beide gevallen leer je wat. Je zult veel dingen missen en soms zou je willen dat je ergens buiten deze planeet zou kunnen ontsnappen. Dat weet je niet, maar ik kan je voelen.

Morgen ga ik hier weg en ik ben trots dat ik alles heb meegemaakt wat ik je heb genoemd, want alles wat ik heb meegemaakt heeft me gemaakt tot de persoon die ik nu ben. Ik herinner me nog toen ik hier op de eerste dag binnenkwam, het eerste wat ik zei: ‘Ik wil hier niet blijven, ik wil ondanks alles naar huis.’ En hier ben ik, anderhalf jaar later sta ik voor mijn spiegel en zeg ‘Goed gedaan.’

De vrouw die hier binnenkwam, is iemand anders geworden. Ik leerde om sterker te zijn, ik leerde hoe belangrijk ik ben, ik leerde herhaaldelijk opstaan als ik viel. Niemand zal je redden behalve jij. Dus geef niet op en onthoud dat dit niet het einde is, maar slechts het begin.

Ik ga hier weg om opnieuw  te beginnen. Een begin waardig voor een dappere vrouw zoals jij en ik. Een start die past bij al het moois van binnen in jou en mij. Een begin dat alle kracht waard is waarvan we het bestaan niet eens kennen.

Wees trots op jezelf, want je bent de kracht. En weet dat het goedkomt, dat dit niet het einde is, maar slechts het begin…

Met hartelijke groeten, Hanadi A.