In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. In deze aflevering komt Jara aan het woord. Zij is leerling maatschappelijke zorg specifieke doelgroepen en werkt bij Kadera als casemanager onder supervisie.

Wie ben je?

Mijn naam is Jara. Ik ben 31 jaar en ben nu 2 jaar bij Kadera werkzaam in de opvang in Enschede.

Wat voor werk doe je bij Kadera?

Ik ben leerling Maatschappelijke zorg specifieke doelgroepen. Ik ben casemanager onder supervisie. Daarnaast maak ik met veel cliënten een schadefondsclaim en dien ik deze samen met de client in bij het Schadefonds Geweldsdelicten. Ook organiseer ik de Beautyavond in de opvang in Enschede op woensdagavond. Hierin bied ik speciale schoonheidsbehandelingen aan zoals bijvoorbeeld wimper lifting.

Waarom doe je dit werk?

Ik hoop dat ik met mijn ervaring als slachtoffer van huiselijk geweld, hoop kan bieden aan lotgenoten die in een situatie zitten die lijkt op wat ik zelf heb meegemaakt. Ik volg daarvoor de opleidingen MBO 4 Maatschappelijke Doelgroepen en HBO Social work.

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera?

Cliënten hebben vaak een zorgend karakter. Het zijn vooral personen die moeite hebben met zichzelf op nummer één te zetten. Het is een kwetsbare doelgroep. Er zit altijd een verhaal achter elke client die bij Kadera komt. Sommigen zijn verbaal sterk en sommigen wat minder. Het is van belang dat er altijd gekeken wordt naar elk specifiek persoon. En het verhaal dat deze persoon meebrengt naar de opvang.

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom?

Ik denk mijn eigen situatie.

Ik ben in 2019 in de opvang van Kadera terechtgekomen als client met mijn twee zonen. De jongste was net 5 weken oud en de oudste tweeënhalf. Ik ben in totaal ander halfjaar bij Kadera woonachtig geweest. Ik heb hier ontzettend hard aan mezelf gewerkt. Mijn zelfvertrouwen was 0,0. Ik heb een zeer bewogen jeugd gehad waarin ik vroegtijdig op 13 jarige leeftijd uithuisgeplaatst ben. Ik heb in verschillende instellingen gezeten tot aan mijn 18^de. Ik heb alleen mijn vmbo kader diploma op de internaatschool gehaald. Hierna heb ik geen opleiding meer afgemaakt.

Ik heb door middel van gesprekken met mijn Casemanager en Kinderhulpverlener onderzocht wie ik nu werkelijk ben en wat ik wilde bereiken in mijn leven. Eén ding wist ik heel zeker: Ik wou dit zelfdestructieve leven niet meer. Ik zocht voornamelijk de veiligheid in de onveiligheid omdat ik dit gewend was van uit mijn jeugd. Ik was destijds bijna 30. Ik vond dat het nu tijd was om voor eens en altijd de cirkel te doorbreken. Samen met mijn hulpverleners hebben we gekeken of het mogelijk zou zijn om een opleiding te gaan volgen. Dit omdat ik de capaciteiten zou hebben. Ik was zelf nog niet helemaal overtuigd… Wel wist ik dat ik de kans met twee handen aan zou gaan pakken. Er was een handjevol mensen die ik overtuigd had van mijn capaciteiten in mijn periode dat ik bij Kadera verbleef. Uiteindelijk lukte het om bij Kadera als leerling te beginnen aan mijn BBL traject. Inmiddels zit ik in mijn laatste jaar van het MBO 4. Na het eerste jaar van deze MBO studie wist ik eigenlijk al wel dat ik door zou gaan studeren. Afgelopen donderdag heb ik een studie advies gesprek gehad bij het Saxion. In februari 2024 kan ik instromen bij deeltijdopleiding HBO Social Work. Deze mag ik ook bij Kadera blijven uitvoeren. Ik ben ontzettend ontwikkeld in de tijd dat ik nu als leerling werkzaam ben bij Kadera. In het begin was ik ontzettend onzeker en was ik vooral bezig om mijn plek te vinden in deze voor mij nieuwe wereld. Ik werk met ontzettend veel mooie mensen bij Kadera die mij ondersteunen om een echte professional te worden. Kadera heeft mij de kans gegeven om mijn leven in positieve zin te veranderen. Ik ben zeer dankbaar voor deze kans. En kan met trots zeggen dat ik deze met twee handen heb aangepakt!

Wat is er moeilijk aan je werk?

Wat ik moeilijk/pijnlijk vind is dat af en toe cliënten weer terugvallen in hun oude patronen. Soms komen mensen na opname bij Kadera alsnog weer in een ongezonde relatie terecht.

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen?

Ik hoop de cliënten in hun kracht te kunnen zetten. Door middel van ondersteuning, begrip en hoop. Ik hoop een positief effect te kunnen hebben op het leven van mijn client zodat deze in de toekomst het beste uit zich zelf kunnen halen.

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld?

Waar een wil is, is een weg. Probeer je aangeleerde overlevingspatronen te doorbreken. Zet je zelf op nummer één.  Luister naar je gevoel. Herpak je zelf en richt je op een veilige toekomst.

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. In deze aflevering komt Jeroen aan het woord. Hij is directeur-bestuurder bij  Kadera.

Wie ben je en wat doe je?
Mijn naam is Jeroen Traas en ik ben sinds mei 2020 werkzaam voor Kadera in de rol van directeur-bestuurder.

Wat voor werk doe je bij Kadera?

Als directeur-bestuurder ben ik verantwoordelijk voor de organisatie als geheel. Ik mag bijdragen aan zowel de interne besturing van Kadera als ook aan de ontwikkeling van Kadera als organisatie in de samenwerking met ketenpartners op lokaal, regionaal en nationaal niveau. Uiteindelijk allemaal om zo goed mogelijk werk te maken van onze missie: en dat is het bijdragen aan veiligheid in relaties.

Waarom doe je dit werk?

Ik doe dit werk omdat ik het een eer vind om vanuit deze rol te mogen bijdragen aan het helpen van mensen die buiten hun schuld om in de problemen zijn geraakt. Huiselijk geweld is erg ontwrichtend en beperkt mensen fors in hun dagelijks functioneren. Daarnaast weten we dat de effecten van het meemaken van huiselijk geweld ook zeer langdurig kunnen optreden en van invloed kunnen zijn van generatie op generatie. Ik hoop te kunnen bijdragen aan het voorkomen van deze zogenaamde intergenerationele overdracht.

Wat voor mensen zijn de cliënten van Kadera?

De cliënten van Kadera zijn mensen zoals jij en ik. Zij zijn er van alle leeftijden en uit alle lagen van de bevolking. Ze komen zowel uit de steden als uit de dorpen op het plateland en ze hebben één ding gemeen, namelijk dat zij om welke reden dan ook in een situatie zijn beland waarin zij niet meer veilig zijn bij sommige mensen uit hun directe omgeving en hulp nodig hebben om die veiligheid weer te terug te vinden.

Welke cliënt of situatie is je bijgebleven en waarom?

Ik heb in de afgelopen jaren diverse ervaringsverhalen van cliënten en oud-cliënten gehoord die allemaal erg aangrijpend zijn vanwege de onveiligheid die zij hebben meegemaakt. Maar het mooie is dat veel van de mensen die ik heb gesproken zich met hulp van Kadera weer uit deze situatie hebben weten te ontworstelen en nu weer een ‘gewoon’ leven leiden en perspectief zien. Sommigen zijn zelfs actief geworden als hulpverlener, coach, bedrijfseigenaar of politicus en dragen vanuit die rollen bij aan het helpen van anderen die in dezelfde situatie zijn beland als zij ooit zaten.

Wat is er moeilijk aan je werk?

Soms zijn er cliënten in de opvang die door hun gedrag naar anderen voor onveiligheid zorgen. Denk daarbij bijvoorbeeld aan middelenmisbruik, agressie of het zich niet houden aan veiligheidsvoorschriften. Natuurlijk proberen we deze situaties in te zetten als leer- of ontwikkeldoel voor de betreffende cliënten maar als zij daar nog niet aan toe zijn of ondanks herhaalde inspanningen en waarschuwingen van onze hulpverleners toch blijven zorgen voor onveilige situaties dan moeten we hen helaas laten vertrekken om de veiligheid te herstellen.

Wat hoop je dat je cliënten bereiken in het werk wat jullie samen doen?

Ik hoop dat onze cliënten met onze hulp in staat zijn om voor zichzelf en hun kinderen  een leven op te bouwen zonder geweld.

Wat wil je zeggen tegen nieuwe cliënten en/of tegen slachtoffers van huiselijk geweld?

Zoek hulp. Doorbreek het patroon. Er is hoop en perspectief!