In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. In deze aflevering komt vrijwilliger Jaap aan het woord. Hij is 66 en is als vrijwilliger chauffeur voor voedselpakketten en maatje van een moeder met vier kinderen die bij Kadera in de opvang verbleven.   

Waarom ben je vrijwilligerswerk bij Kadera gaan doen?

Het was geen bewuste keuze om voor Kadera te werken. Ik wilde vrijwilligerswerk doen als chauffeur. Op de vrijwilligerssite Zwolle doet’ kwam ik terecht bij Kadera: daar werden chauffeurs gevraagd voor het ophalen van voedselpakketten.

Wat voor vrijwilligerswerk doe je/heb je gedaan?

Momenteel ben ik chauffeur voor vrouwen in Kadera om voedselpakketten op te halen bij de voedselbank. Daarnaast ben ik maatje voor een gezin (moeder met 4 kinderen) dat bij Kadera verbleef en momenteel is verhuisd en in Zwolle woont. In het verleden ben ik actief geweest voor Amnesty International en in kerkelijk vrijwilligerswerk. 

Wat is een leuke ervaring binnen Kadera die je zou willen delen?

Op de laatste dag van de verhuizing namen de moeder en de 4 kinderen afscheid van Kadera. Een paar hulpverleners en andere moeders met kinderen waren aanwezig. Het was een emotioneel afscheid, vooral  voor de kinderen. Begrijpelijk omdat ze er twee jaar hebben gewoond. Op weg naar hun nieuwe woning zaten alle 4 kinderen achter in de auto hardop te huilen. De hele weg door, er leek geen eind aan te komen. Het verdriet was intens. In hun nieuwe woonkamer zaten ze nog een tijdlang wat na te snikken, totale verslagenheid alom.

De volgende dag breng ik met de auto nog wat verhuisspullen naar hun nieuwe woning. Wie schetst mijn verbazing als ik ze vlak bij hun nieuwe huis ineens samen met andere kinderen zie spelen op een  speelplaatsje. Met veel plezier, dolle pret. Alsof er niks is gebeurd! Kinderen…

Is het ook wel eens lastig om vrijwilliger te zijn? Zo ja, wanneer/waarom?

De problematiek is soms zo groot dat je je steeds realiseert dat ze vaak nog een enorme weg te gaan hebben.

Wat zou je mensen die overwegen om zich als vrijwilliger aan te melden, willen meegeven?

Stel niet te hoge eisen aan jezelf. Een luisterend oor en wat begrip is al heel wat. Deze vrouwen hebben zoveel meegemaakt dat ze heel blij zijn dat er mensen zijn die naar hen omzien en ‘er zijn’.

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. In deze aflevering komt een vrijwilliger Anne van Kadera aan het woord. Zij is 19 en is als vrijwilliger maatje van kinderen die bij Kadera in de opvang verblijven.  

Waarom ben je vrijwilligerswerk bij Kadera gaan doen?

Als stage voor school.

Wat voor vrijwilligerswerk heb je gedaan?

Ik ben een maatje geweest voor de kinderen die bij Kadera verblijven.

Wat is een leuke ervaring die je zou willen delen?

We hebben veel leuke dingen samen gedaan, zoals cupcakes bakken en spelletjes doen. Het meisje waarvan ik het maatje was, stond altijd al klaar als ze wist dat ik zou komen. Dat vond ik zo lief!

Is het ook wel eens lastig om vrijwilliger te zijn? Zo ja, wanneer/waarom?

Soms wist ik niet zo goed wat we samen konden doen, maar gelukkig kwam zij altijd met leuke ideeën voor wat ze samen wilde doen.

Wat zou je mensen die overwegen om zich als vrijwilliger aan te melden, willen meegeven?

Het is heel leuk om te doen voor het kind, maar ik heb er zelf ook van geleerd.

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. In deze aflevering komt Dianne aan het woord. Zij is 23 jaar en is als vrijwilliger maatje voor kinderen die bij Kadera in de opvang verblijven. 

Waarom ben je vrijwilligerswerk bij Kadera gaan doen?

Omdat ik graag iets wil betekenen voor andere mensen en deze ‘doelgroep’ me wel aanspreekt.

Wat voor vrijwilligerswerk heb je gedaan?

Ik ben het maatje van een kind geweest.

Wat is een leuke ervaring die je zou willen delen?

We konden leuk samen het winkelcentrum in, soms nam ze zelfs een vriendin mee en ik had het idee dat ze het heel fijn vond om samen af te spreken en leuke dingen te doen.

Is het ook wel eens lastig om vrijwilliger te zijn? Zo ja, wanneer/waarom?

Ik vond het soms lastig dat mijn maatje regelmatig een afspraak afzegde en ik dan niet zo goed wist waarom.

Wat zou je mensen die overwegen om zich als vrijwilliger aan te melden, willen meegeven?

Altijd doen, ieder mens kan een maatje gebruiken.

In deze serie laten we verschillende mensen die met Kadera te maken hebben, aan het woord. Aan de hand van een aantal vragen vertellen zij over hun ervaringen met Kadera, als cliënt, medewerker of vrijwilliger. Deze keer het verhaal van Jolanda, vrijwilliger bij Kadera.

Waarom ben je vrijwilligerswerk bij Kadera gaan doen?

Nadat ik twee jaar geleden met pensioen ben gegaan, zocht ik naar een invulling van mijn tijd, waarbij ik nuttig werk zou kunnen doen. Ik heb gegoogeld en zag dat Kadera vrijwilligers zocht en heb mij gemeld. Omdat ik graag flexibel inzetbaar wil zijn ben ik maatje van cliënten op het noodbed geworden.

Wat voor vrijwilligerswerk heb je gedaan?

Tot mijn pensioen ben ik mantelzorger voor mijn moeder en een overbuurman geweest. Mijn moeder is twee jaar geleden overleden.

Voor mijn buurman, die 92 jaar is en zelfstandig woont, ben ik nog steeds mantelzorger. Samen met enkele buurtgenoten en leden van de kerk waar mijn buurman bij aangesloten is.

Daarnaast ben ik vrijwilliger bij de Voorleesexpress. Een taal- voorleesproject van de Stadkamer in Zwolle.

Wat is een leuke ervaring die je zou willen delen?

Bij Kadera is elke situatie anders. Ik ontmoet vrouwen met en zonder kinderen. Oud en jong. Nederlandstalig of anderstalig. Dat maakt het werk zo leuk en gevarieerd.

Met één van de eerste vrouwen waar ik maatje van werd heb ik nog steeds contact. Per telefoon of ik stuur een kaartje. Zij is verhuisd van Zwolle naar Groningen en woont inmiddels in Den Haag. Het is mooi te zien dat het goed met haar gaat.

Is het ook wel eens lastig om vrijwilliger te zijn? Zo ja, wanneer/waarom?

Alle vrouwen die je ontmoet, hebben, zonder uitzondering, heel veel meegemaakt. De meeste van hen delen hun verleden en recente problemen met je. Ik heb ervaren dat als ik zelf niet zo lekker in mijn vel zit, ik het moeilijk vind er onvoorwaardelijk voor de vrouwen te zijn. Gelukkig is mij dat niet veel overkomen, maar toch.

Wat zou je mensen die overwegen om zich als vrijwilliger aan te melden, willen meegeven?

Als vrijwilliger werken bij Kadera is dankbaar werk. Je doet het niet alleen voor de vrouwen en de kinderen, maar ook voor jezelf.

Jolanda, 65 jaar